(խսկց․) կցել, կպցնել, անկապ բաներ կցմցել ◆ Կատոլը [«տափաշիշը»] բերին, կտոր-կտոր թելեր իրար արին ունկը կապեցին ու տվին ինձ։ Ստեփան Զորյան◆ Ի՞նչ ես այստեղից-այնտեղից իրար արել, եկել գլուխս ես տանում։
սարքել ◆ Բայց թե Պուղանն ո՜ւր, պատ պատելն ո՜ւր․․․ Մի հավի բուն հազիվ է իրար անում։ Սերո Խանզադյան
հավաքել-իրար վրա բերել ◆ Նորից կրակն իրար արինք, նա էլ «կատյոլը» [«տափաշիշը»] դրեց վրեն։