(Զսպված) զայրույթով լցվել, ըմբոստանալու ուժ հավաքել ◆ Սպասիր, ձրիակեր, մենք քեզ մի օր ցույց կտանք, - ասաց Հայկազը հեռվից, բռունցքը սեղմելով։ ◆ Ո՛չ մեկ հայ կա հոս՝ որ շնորհքով հայերեն գիտնա։ Ահա ի՛նչ որ մարդուս բռունցքը սեղմել կու տա։ (Դանիել Վարուժան)◆ Իր լավագույն երազանքները ու այդ ամենի դեմ ծառս ելած, բռունցք շինած, անեծք դարձրած իր նոր տունն ու նոր հավատը։ Պերճ Զեյթունցյան◆ Հայաստանի աշխատավոր գյուղացիությունը․․․ չէր կարող բռունցքները չսեղմել դաշնակցության այդ վարքագծի դեմ։ (Աթաբեկ Խնկոյան)◆ Արշակի աչքերը պսպղացին, բռունցքները սեղմվեցին։ (Շիրվանզադե)◆ Ատամներ են սեղմվում, ու պրկվում են բռունցքներ։ «ՍՀ» ◆ Իր ատամներից, բռունցքից բացի / Այլ բանի չի սեղմել դեռ եգիպտացին՝ / տեսնեկով զինված թշնամու նոր նավ։ Պարույր Սևակ
