իր դիրքով, հեղինակությամբ ևն մեկին ծածկել, ստվերի մեջ թողնել ◆ Գնելն իր շուքի տակ էր առել նրան, զրկել ինքնուրույնությունից, սասանել հավատը սեփական ուժերի հանդեպ։ Պերճ Զեյթունցյան
իր հոգածության, հովանավորության արժանացնել ◆ Չուներ այդ Ձեռքը, ափսո՜ս, / Պիտի բնա՜վ չունենար, / Մական մ'այնքան հեռահաս, / Որ առներ իր շուքին տակ / Հայ խլյակները թափառ։ Վահե Վահյան
