լիաթոք շնչել (նաև փոխաբերական)՝ մի բանից հանգստանալով ◆ Նստա, զենքերը նստարանին տակ դրի և լայն շունչ մը առի: Արշավիր Շիրակյան◆ Ապա նատեց այգու մոտ ընկած քարերից մեկին և, վերջապես, շունչ առավ լիքը կրծքով։ Ստեփան Զորյան◆ Անոնք բավական հավատք ունեին առյուծ երիտասարդներուն վրա որպեսզի չառնեին լայն շունչ: Հակոբ Օշական