լանկլավազ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լանկ•լա•վազ 

  1. Վան՝ վտիտ, փոքրամարմին ◆ Լանկլավազ երեխա։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. անպետք՝ վատ մարդ, փողոցային սրիկա

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։