լեզուն փակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. խոսել չկարողացող, խոսելու ընդունակությունից զուրկ՝ զրկված ◆ Միրգը հասիլ է, քու սերը խակ է, / Արջ ախպորն էլ հո՝ մորուց լեզուն կապ։ (Մ․ Սարգսյան) ◆ Ո՛չ ճգնա՛վորն էր շատախոս անչափ, / Արջ ախպորն էլ հո՝ մորուց լեզուն կապ։ (Խաչատուր Աբովյան)
  2. խոսելու՝ արտահայտվելու իրավունքից, հնարավորությունից զրկված ◆ Ա՜խ, Մկրտիչ, թե մարդկային սիրտն ու հոգին թունավորող այդ անպիտանությունը մի օր ձեռքս կընկներ, ես նրան ցույց կտայի․․․ Բայց ի՛նչ արած․․․ լեզուս փակ է․․․ձեռքս կարճ։ Անդրանիկ Ծառուկյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։