լեզվաաշխարհագրություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [lɛzvɑɑʃχɑɾhɑɡɾutʰˈjun]

վանկեր՝ լեզ•վա•աշ•խար•հա•գ(ը)•րութ•յուն 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) լեզվական երևույթների աշխարհագրական տարածումը ուսումնասիրող լեզվաբանական գիտակարգ ◆ Նոր դիսցիպլինի բնութագիրը ներկայացված է Յաբերգի «Լեզվաաշխարհագրությունը» աշխատությունում։ Գևորգ Ջահուկյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]