լեզվակերտում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɛzvɑkɛɾˈtum]
վանկեր՝ լեզ•վա•կեր•տում
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) լեզու կերտելը, մշակելը, մաքրելը ◆ Լեզուն զտելու, օտարաբանություններից մաքրելու, հայեցի դարձնելու ավանդները հենց սկզբից մշակվեցին Մխիթարյանների լեզվակերտման դարբնոցում։ -ՌԻշ, Մայրենին
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։