լեզվակերտում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ լեզ•վա•կեր•տում 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) լեզու կերտելը, մշակելը, մաքրելը ◆ Լեզուն զտելու, օտարաբանություններից մաքրելու, հայեցի դարձնելու ավանդները հենց սկզբից մշակվեցին Մխիթարյանների լեզվակերտման դարբնոցում։ -ՌԻշ, Մայրենին

Աղբյուրներ[խմբագրել]