կատարյալ մաքուր՝ մաքրված լինել ◆ Անոր թանձր իմացականությունը կը տառապեր ընդունելու սա աղտոտ խոզերուն (կյավուրներուն [գյավուրներուն]) ոտքը բակի հրաշալի մարմարներուն վրա, որոնք կը թվեին լեզվով ըլլալ սրբված: Հակոբ Օշական◆ Վախով վեր առավ իր քղանցք, «լեզվով սրբված» սա մարմար աչքերուն խնայելու համար աղտը իր փեշերուն։
