լեռնադաշտաշունչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɛrnɑdɑʃtɑˈʃunt͡ʃʰ]
վանկեր՝ լեռ•նա•դաշ•տա•շունչ
Բառակազմություն[խմբագրել]
Ածական
- (նորբ․) լեռնադաշտի շունչ ունեցող ◆ Հապա գրաբարի հռիփսիմեական կառուցիկությունը, միջինը հայերենի լեռնադաշտաշունչ համուհոտը։ -ԱՀ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։