լիբազ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ լի•բազ
Ուրմիա՝
- Կարին, Մուշ՝ կերպարանք տեսք ◆ Գրողը ... օրը մեկ չեշիտ լիբազ կառնի։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
- Արարատյան, Թբիլիսի, Կարին, Սեբաստիա՝ հաբուստ ◆ Դևը ձին ու շորերը տալում է քաչալին, քաչալը լիբասը փոխում է, հեծնում է Ղըռ ձին։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Հառավոտը թաքավորական լիբաստը հանեց, դարբշի շորեր հագով ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Սու չըս ի՞նչ է, ասա ինչի, վուր հաքցրիր իմ չունեցած սիվ ու սուք լիբաստը լնձի։ (Սայաթ-Նովա) ◆ Բերեք իմ լբաս: Սասնա ծռեր ◆ Քյոռ-օղլին բազառ կնաց, առեց, պերեց սազ ինան աշըղի լիբաստը: Ժվ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
Կատեգորիաներ:
- Հայերեն բարբառային բառեր
- Բառեր «Հայոց լեզվի բարբառային բառարան» գրքից
- Ուրմիայի բարբառային բառեր
- Կարինի բարբառային բառեր
- Մուշի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Էմինյան ազգագրական ժողովածու
- Արարատյան բարբառային բառեր
- Թբիլիսիի բարբառային բառեր
- Սեբաստիայի բարբառային բառեր
- Քաղվածք/Հայ ժողովրդական հեքիաթներ
- Քաղվածք/Սայաթ-Նովա
- Քաղվածք/Սասնա ծռեր