լիսնակ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [lisˈnɑk]
վանկեր՝ լիս•նակ
- Արարատյան, Ղարաբաղ՝ լուսին, լուսնյակ ◆ Լուսնակի լիսը ամեն ծառի տակին մի մեն հարամի ա շհանց տալի։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Լիսնյակի լիսը իրանց չէր խաբել։ (Խաչատուր Աբովյան)
- լուսնի լույով ողողված, լուսնկա ◆ Լուսնակ չէր, ինչ ցերեկ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Լուսնակ գիշեր շատ դես ու դեն ընկան, զատ զգտան։ (Խաչատուր Աբովյան)
- (փխբ․) Ղարաբաղ՝ շատ գեղեցիկ (երեխա, աղջիկ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Լուսնակը ... դուրս գալ, Լուսինը ձգել
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։