լճկել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [lt͡ʃkɛl]
վանկեր՝ լ(ը)ճ•կել
- Նոր Ջուղա՝ հալվելու մոտ լինել ◆ Սառույցը լճկել է, չի կարելի ոտ դնել վրան, կկոտրվի ու ջուրը կընկնենք։
- Մալաթիա՝ կրակի վրա երկար մնալով թանձրանալ ու անհամել (ճաշի մասին)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։