լոթռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լո•թ(ը)ռ 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Վան՝ բերան ռեխ
  2. Ղարաբաղ՝ փոր, ստամոքս
  3. Վան՝ դդումի միջուկը

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. լոթը լցնել,
    1. փորը լցնել, կուշտ ուտել ◆ Ըրխի լոթը լցելա։ (Ձեռագիր)
      1. նույնն է՝ * Լոթը քցել
  2. Լոթը կրակ ընկնել, սաստիկ ուտել ցանկանալ ◆ Լոթըդ կրակ ա՞ ընգել։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան)
  3. Լոթը քցել, Ագահաբար ուտել ◆ Քարան կակուղ հինչ վեր տեսնըմ ար՝ լոթն ար քցըմ։ (Տմբլաչի Խաչան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։