լորըքի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լո•րը•քի 

  1. Լոռի՝ լորի ◆ Թմբիների կարգին պատկանող ծառ՝ անուշահոտ ծաղիկներով և նրբակեղև փոքր պտուղներով։ Լորըքին թեթև փետ ա, հըմա շատ դիմացող ա։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։