լորտուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լոր•տուկ 

  1. Համշեն՝ խխունջ
  2. Խոտուրջուր՝ ձեռքի վրա դուրս եկած ելունդ ◆ Հոռմընին լոյդուն գուդին։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Լորտու, Օրմանովը էն թավուր է, վունց վուր մի օձ, մե լորտուկ։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։