լուսաթավ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ լու•սա•թավ 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) (բնստ․) լույսով ողողված, լուսավոր ◆ Ճնճղուկնե՜ր, ճնճղուկնե՜ր հուրհրան Լուսաթավ դաշտերին ճախրելիս...: -Նար-Դոս

Աղբյուրներ[խմբագրել]