լուսիկ-պլոճ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լու•սիկ•-•պ(ը)•լոճ 

  1. Սեբաստիա, Ակն՝ խնձորի մեջ գտնվող ճիճու, որ կայծոռիկի նման լույս է արձակում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։