լրանալ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [lɾɑˈnɑl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լ(ը)•րա•նալ 

Բայ

1. լրիվ դառնալ, մինչև վերջ հասնել (ժամանակի մասին) ◆ այսօր լրացավ Ե․Չարենցի ծննդյան 70–ամյակը ◆ Կիսատ մնացած պատերը լրացան: ◆ Էս է չորս քսան տարիս լրացավ: Հովհաննես Թումանյան
2. ամբողջանալ, պակասը ծածկվել, համալրվել ◆ Արշավախմբի կազմը լրացել է ◆ 1965 թ. ապրիլի 24-ին լրացավ Հայկական մեծ եղեռնի հիսունամյակը։ ◆ Լրացած ահագին լուսինն էլ դուրս եկավ սարերի գլխին։ Հովհաննես Թումանյան
3. լրել, լրում առնել (լուսնի) ◆ Շուտով պիտի վերադառնան քաղաք, արձակուրդը լրանում է։ (Ակսել Բակունց) ◆ Բաղձանք մը միայն ուներ Արամ, և այն ալ լրացավ: Տիգրան Կամսարական ◆ Ինչպես ալիքն ալիքին հրում էր ու չէր հասնում, այնպես էլ նրա մտքերը վազում էին, մեկը չլրացած, մյուսն էր ծնվում։ (Ակսել Բակունց)
4. ավարտվել, վերջանալ ◆ Ոտքը կոտրվել էր, իբր դա քիչ էր, հիմա էլ ձեռքը վիրավորեց և ամնե ինչ լրացավ:
5. կատարվել, իրականանալ

Հոմանիշներ

1. բոլորվել, բոլորել (լրիվ դառնալ)
2. ամբողջանալ, համալրվել, լմննալ, լրիվանալ (պակասը ծածկվել) (արևմտհ․) (հզվդ․)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ to be complete, to be, to end գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ изтечь (ru) ‎(iztečʹ), изтекать (ru) ‎(iztekatʹ), закончиться (ru) ‎(zakončitʹsja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։