խաթաբալա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խա•թա•բա•լա 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. փորձանք, դժվարին կամ անախորժ վիճակ՝ դրություն ◆ Խողովակը ծռվեց նոր հորի մեջ, խաթաբալի մեջ ընկա։ (Շիրվանզադե)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]