խաժըք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•ժըք 

  1. Մուշ՝ մի տեսակ բույս, երկար ցողունով, որ օգատագործում են առաստաղի տախտակները ծածկելու և վրան հողփռելու համար

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։