Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ուրարտացիների գլխավոր աստվածությունը, որի անունով մի ժամանակ գիտնականները կոչում էին ուրարտացիներին ◆ Քաղաքը հիմնողները եղել են հին նաիրցիներ, գուցե խալդեր` լայնաթիկունք ու ջլաբազուկ։ Եղիշե Չարենց ◆ Ռազմիկները խալդերի փախան` պարտված ու նվաստ` թողած բալիշ ու ավար, իրենց հողը հացաշատ։ (Ավետիք Իսահակյան)

Բաղադրյալ բառեր
խալդի խալդական խալդեական խալդեր խալդերեն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։