խակլազուտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑklɑˈzut]
վանկեր՝ խակ•լա•զուտ
Բացատրություն
- (խոհր․) Համշեն՝ եգիպտացորեն, որն ուտում են աղով խաշած կամ կրակի վրա խորոված
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Վահագն Ադամյան և Ժասմեն Բաբայան, Հայկական խոհանոցի բառարան, Երևան, «Հեղինակային հրատարակություն», 2015, էջ 139 — 445 էջ։