խակ ու խացուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɑk u χɑˈt͡sʰuk]


Բացատրություն


  1. (խոհր․) Ակն՝ դեռ չհասած ու փչացած (միրգ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]