խաղաղական

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խա•ղա•ղա•կան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. որտեղ կամ երբ խաղաղություն է տիրում, խաղաղ ◆ Այդ խաղաղական ժամիտ ծանր տպավորություն էր անում։ (Մուրացան) ◆ Սիմոնը վերջացրել էր յուր գիշերային խաղաղականի աղոթքը։ (Պերճ Պռոշյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. որտեղ կամ երբ խաղաղություն է տիրում, խաղաղ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]