խաղաղապաշտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑʁɑʁɑpɑʃtutʰˈjun]
վանկեր՝ խա•ղա•ղա•պաշ•տութ•յուն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) խաղաղապաշտության պաշարելը ◆ Խաղաղապաշտության և բարոյախոսության թմբկահարվող գովքի աղմուկի ներքո լսելի չեն այլևս սթափության և խոհեմության հազվագյուտ կոչերը։ Լրագիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։