խայաքար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•յա•քար 

  1. Նոր Նախիջևան՝ հեսան, սրաքար

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. խայաքար կտրել - (փխբ․) խիստ զայրանալ, կատաղել ◆ Նա թամամ խայաքար կըտռիլ է։ Ռափայել Պատկանյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։