խանադան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•նա•դան 

  1. Վան, Մոկս՝ տնարար, տուն պահող ◆ Լիաի գործ խերի, խանադան խորատ աղջիկ ի ինոջ ջրի ճամփեն բաց ի։ ԳՄր
  2. հաց տվող, ապրեցնեղ ◆ Ու՞ր է մեր խանադան մեր պապենական Վան։ Գուրգեն Մահարի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։