խանդող

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խան•դող  

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. արմատով բույս
  2. վայրի բույս, որ ունի կոճղեզաբման ուտելի արմատ․ ատոլ, դնդարմատ ◆ Ազրումում հիվանդը կարող է մեռնել մի գդալ խանդող գտնելու հնարավորություն չունենալով, աայնինչ քաղաքում ամբողջ պարրկերով կա նրանից։ թարգմանություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. դնդարմատ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]