խառտոց
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɑrˈtɔt͡sʰ]
վանկեր՝ խառ•տոց
- Սեբաստիա, Բալու՝ խարտոց
- (փխբ․) կյանք մաշող պարագա՝ հանգամանք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Մկանը խառտոցը լզելն է, Հաճույք զգալ որևէ բան փչացնելուց
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։