Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խա•րա•զա•նել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

խարազանով հարվածել՝ խփել՝ ծեծել ◆ Ես կուզեի զձեզ խարազանել... Ձեր ոսկորներն և ձեր եղեռնագործի ճղճիմ գանգերն ավազներու նման փշրել։ Սիամանթո ◆ Խարազանիր եզներին, թող արագացնեն քայլերը։
(փխբ․) շեշտակի և ուժգնորեն հարվածել ◆ Խարազանող անձրև։ ◆ Անձրև էր, շեշտակի, ծեծող ու խարազանող անձրև։ Վրթանես Փափազյան
(փխբ․) խստորեն դատապարտել, քննադատել, դատափետել ◆ Կանգնում էր ի մահ նրանց դիմաց, խոսում էր բացեիբաց ճշմարտությունը, խարազանում ամեն անիրավություն, բռնություն։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Խարազանել է անխնա կերպով նրանց, որոնք շեղվել են այդ ճանապարհից։ (Վահան Տերյան)
(փխբ․) տանջել, ցավ՝ տանջանք՝ խղճի խայթ պատճառել ◆ Հանցանքի գիտակցությունը նրան խարազանում էր: ◆ Միրզամը գիտակցում էր և մի ուրիշ հանցանք, որ նրան խարազանում էր: (Ակսել Բակունց) ◆ Ինչպես այդ խոսքը խարազանում է իմ խղճմտանքը։ Շեքսպիր

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ scourge գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ хлестать (ru) ‎(xlestatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։