խելքաբժուժ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɛlkʰɑbˈʒuʒ]
վանկեր՝ խել•քա•բ(ը)•ժուժ
- Շիրակ, Ջավախք՝ խելքը կորցրած, շշմած, խելակորույս ◆ Տղան ջուրն էր ընկե, մարը խելքաբժուժ էր էղե։ (Ձեռագիր) ◆ Մուկը օր ճզվզար, կատուն թոներ թարաքը, ան սհաթին խելաբժուժ վեր թռներ կը։ (Խաթաբալա)
- ուշագնաց, ուշաթափ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։