խեղդաշատ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɛʁdɑˈʃɑt]
վանկեր՝ խեղ•դա•շատ
Բառակազմություն[խմբագրել]
Ածական
- (նորբ․) շատ, չափազանց խեղդող ◆ Մթնոլորտը խլացավ հազարաթև կրակոցներից, պայթեցին խեղդաշատ ծխանռնակները։ -Իրավունք
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։