խզակոթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•զա•կոթ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. վզի ետևի կողմը ծոծրակի հետ միասին ◆ Անուշավանը…բռնելով նրա (հարբածի) խզակոթից, քաշեց դուրս հանեց ցեխից։ (Բոգդան Վերդյան)
  2. հրազենի հաստ՝ լայն ծայրը ◆ Կոնինն ավտոմատի խզակոթով թխկացնում է հողին։ (Բաղիշ Հովսեփյան)

ԽԶԱԿՈԹ, ԽԶԸԿՈԹ, Ղարաբաղ՝ ԽԻԶԱԿՈԹ, Հավարիկ՝ 1․ Պարանեցի ետևի կողմը՝ ծոծրակի հետ միասին։ ◆ Խզակոթին տվեց (Ամ)։ 2․ Արարատյան՝ Հրացանի ներքևի լայն՝ հաստ ծայրը։ ◆ Նա ավտոմատի խզակոթով թխկացնում է հողին((Ձեռագիր))։ 3․ Ղրբ․ Ծառի բնի տակի մասը։ ◆ Կացինը յեր կալ, էտ շառետ խզակոթեն ածծե, թող կլորվե(Ձ)։

  1. հրազենի մաս, որը նախատեսված է կրակելիս զենքը ուսին հենելու համար

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. վզակոթ
  2. շլնքակոտ
  3. ղոնդաղ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։