խզզուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χzːun]
վանկեր՝ խ(ը)զ•զուն
- Ղարաբաղ՝ շատ չոր (բան) ◆ Խացը խզզուն է դառնում։ (Հրաչյա Աճառյան)
- տե՛ս տարխիզա
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։