խըյչադել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χəjt͡ʃʰɑˈdɛl]
վանկեր՝ խըյ•չա•դել
- Համշեն՝ նիհարությունից ոտները իրար վրա ընկնել (անասունների մասին) ◆ Եզը խըյչադիացավ: (Ձեռագիր)
- (փխբ․) ֆիզիկական երկար աշխատանքից ուժասպառ լինել, ծնկները ծալվել ((արհմրհ․) իմաստով) ◆ Խըյչադիցար, ալ հերիք պոնիս։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։