խիարկենի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խի•ար•կե•նի 

  1. Արարատյան՝ վարունգաձև, վարունգանման ◆ Մեր մեծ հիքու խիարկենի պոպոքին, թեզ հասնող հավողի թուփը քոմմա քեզ, հերիք չի՞: (Պերճ Պռոշյան)
  2. Համշեն՝ վարունգաձև թխագույն տանձի տեսակ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։