խիլոնք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χilɔŋkʰ]
վանկեր՝ խի•լոնք
- Գանձակ, Թբիլիսի, Հավարիկ՝ խելոք ◆ - Աֆարիմ, - ասի, - իստակ վուր խելոնք փիքր է։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Դուք տեհիլ ի՞ք, վուր խիլունքը իրա խելքը ամենքին բաժնե։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։