խինութ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χiˈnutʰ]
վանկեր՝ խի•նութ
- Վան՝ տե՛ս հնութ ◆ Քյաղքի պարիսպներ կեո սկուն մնացեր են ինչխ որ խնութն էր։ ԳՇ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։