խիջխոխոլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χid͡ʒχɔˈχɔl]
վանկեր՝ խիջ•խո•խոլ
- Համշեն՝ չափից դուրս թափթփված, կեղտոտ (տուն) ◆ Դունը խիջխոխոլ ա։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։