խիրա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χiˈɾɑ]
վանկեր՝ խի•րա
- Սասուն, Մոկս՝ պատիվ, նամուս, ինքնասիրություն
- Ակն՝ նախանձ
- ջանք, եռանդ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Խիրան խաղ իյնալ, Նախանձը բռնել, գալ ◆ Խիրան խաղ է իկեր նորեն։ (Ձեռագիր)
- Խիրեն թալած է շան, շուն չկիրեր է (առած), Չհասկացող՝ անմիտ մարդը ինչ գիտե, թե նամուս ինչ է
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։