խլըսուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)•լը•սուկ 

  1. Վան՝ վերջացած, սպառված

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. խլըսուկ մարդ
    1. շատ նիհար մարդ
    2. փոփոխամիտ մարդ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։