խլիրտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χliɾt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խլիրտ
վանկեր՝ խ(ը)•լիրտ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *khēl-՝ *kel- «քշել, արագ շարժել» արմատից (*khēlidro- > խլիրտ ՞). հմմտ. հին հնդկերեն kaláyati «քշում է», հունարեն κελλω՝ «քշել (ափ)», κλονεω՝ «քշել, շարժել», κλονος՝ «իրարանցում, խլրտությւոն», լատիներեն celer «արագաշարժ», celeber «բազմամարդ, աշխույժ»։
Գոյական
- խլրտալը ◆ Սակայն չի լսում խլիրտը ըստիս։ (Վաղարշակ Նորենց)
- եռք, ուժգին հոսանք
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։