խլորիկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χlɔˈɾik]
վանկեր՝ խ(ը)•լո•րիկ
- Բալու՝ մանր կարուտ, որի հետ թափվում է բարակ թեփանման ձյուն և խսկույն հալչում, բանջարբուսուկ ◆ Փետրվարի վերջերը մանրիկ խլորիկներ կթափվեն ցած։ Ահ
- Խարբերդ՝ վայրի խոտի մի տեսակ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։