խխտադիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)խ•տա•դիլ 

  1. Համշեն՝ արագ-արագ ուտելիս պատառը կոկորդում մնալ ◆ Խխտադիցար, ալի չաբուխ գուդիս։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։