Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խըն•դա•գին

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

խնդալից, խնդությամբ համակված, խնդություն արտահայտող ◆ Տաղ կանչեցեք, սիրունիկներս, էն տաղերը խնդագին։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Օդը լցվեց խնդագին աղաղակներով։ (Վահան Տերյան) ◆ Թևին տալով ծաձեց խնդագին։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Սաղարթները կամաց խնդագին խշշացին։ (Հրաչյա Քոչար)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

{{trans-bottom

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։