խշրտյուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խշրտիւն

վանկեր՝ խ(ը)•շ(ը)րտ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. չոր ճյուղերի, խաշամի, թղթի և այլնի շփվելու, տրորվելու հանած ձայնը, խրտանք
  2. խշրտալը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. խշրտանք, խշրտուք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]