խոպանանալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•պա•նա•նալ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. հողը երկար ժամանակ անվար մնալով կորդանալ, խոպան դառնալ ◆ Հողը միանգամայն խոպանացած էր։ (Րաֆֆի)
  2. ետ զարգանալ, մտավորապես թուլանալ (փխբ․) ◆ Միտքն ունի և սնանկանալ և խոպանանալ։ (Ղազարոս Աղայան)
  3. բանուկությունը կորցնելով ամայանալ (փխբ․) ◆ Դուրս ենք գալիս մի ճանապարհ, որը գրեթե խոպանացել է։ (Բաղիշ Հովսեփյան)
  4. թարմությունը կորցնել, չորանալ, անպետքանալ (փխբ․), (հզվդ․) ◆ Որքան և կոոշտացած ջղերի, խոպանացած կազմվածքի և բթացած լսողության ենթակա լիներ մի անձնավորթություն, չէր կարող չդիմադրել յուր բնական պակասություններին։ (Պերճ Պռոշյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կորդանալ, խամանալ, արոսանալ, դերևանալ (հնց․), անպիտանալ, անմշակ դառնալ, խոպան դառնալ
  2. տե՛ս վայրենանալ, ամայանալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]