Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•ռել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ԽՈՌԵԼ,# Երևան՝ Ալաշկերտ՝ Բալու՝ Անցք՝ խրամ բանալ՝ խորել, ծակել։ ◆ Հրոսակները սկսել էին խոռել գոմի պատը։ (Պերճ Պռոշյան)

Երևան՝ Ախլքալաք՝ Քանդել, փլցնել։
Գանձակ՝ Պոլիս՝ ՆՆ Սեբաստիա՝ Խոտուրջուր՝ Վան՝ Ասլանբեկ՝ Որևէ բանից մի մասը կտրել հանել, պակասացնել։ ◆ Սանասարի մեկ մազ չը խոռեց ։ Ահ ◆ Կարկանդակը մի խոռեք, սպասեք թող հյուրերը գան։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Հացի պռունգը խոռած է։ (Պերճ Պռոշյան)
Սեբաստիա՝ Բալու՝ Մարզվան՝ Գողանալ, յուրացնել (մի մասը)։
Մոկս՝ Մարզվան՝ Դատարկել, կիսատել։
Մանազկերտ՝ Պասը փչացնել, ծոմապահությանը վերջ տալ (սկսել մսեղեն՝ յուղեղեն ուտել) ◆ Պասդ հենց խոռեմ, որ սառես։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
Բալու՝ Փոսացնել։
Ասլանբեկ՝ Որևէ մի բան առաջին անգամ ուտել, նուբար անել։
Պոլիս՝ Ծախսել։
Երևան՝ Մեկի սիրտը կոտրել։ Վիշտ՝ ցավ պատճառել։ ◆ Ուզեցել չեմ քո սիրտը խոռեմ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ո՞վ է գժվել յուր աղջկա սիրտը խոռի։ (Պերճ Պռոշյան)

որսշ տեղ քանդել։ ◆ Հրոսակները…սկսում էին խոռել գոմի պատը, որ միակ հարմար տեղն էր ներսի բակը մտնելու համար։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ ՀԱցը խոռել ես։ Յուր քովն ավանդ գտնված ստակեն… մաս մը խոռած էր։ (Արփիար Արփիարյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Пробивать (ru) ‎(Probivatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։