խոսանյարդախտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔsɑnjɑɾˈdɑχt]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (ֆզլգ․) խոսախանգարման (տե՛ս խոսախանգարում) տարատեսակ՝ համակարգային նյարդախտ՝ առավելապես մեկ գործառույթի վնասմամբ՝ բանավոր խոսքի խանգարմամբ, երբ խախտվում է խոսքի սահունությունը, նկատվում է առանձին հնչյունների և վանկերի արտաբերման հապաղում կամ կրկնություն՝ պայմանավորված խոսքի մասնակցող մկանների ջղաձգմամբ։ Սովորաբար, ի հայտ է գալիս 2-8 տարեկան հասակում՝ վախի ու հոգեկան խեղումների, վարակների, ներզատական խանգարումների կամ սխալ դաստիարակության պարագայում։ Կարևոր նշանակություն ունի ողնաշարի, հատկապես պարանոցային և կրծքային հատվածների վիճակը, քանի որ ախտաբանական տարբեր գործընթացների հետևանքով վնասվում է շնչառությանը և հնչարտաբերմանը մասնակցող մկանների նյարդավորումը։ Սովորաբար, դրա հետևանքն է խոսելավախությունը (տե՛ս խոսելավախություն)։
Հոմանիշներ[խմբագրել]
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։